Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Wprowadzenie do liturgii

Jesteśmy ludem Bożym pielgrzymującym do niebieskiej Ojczyzny. Naszym Panem jest Jezus Chrystus, który wciąż pochyla się nad nami i pomaga nam w drodze. Zna naszą niestałość i niemoc, dlatego sam daje pokarm wzmacniający nasze siły duchowe, daje nam swoje Ciało. Dzisiaj uwielbiamy Go za ten niezwykły dar i przepraszamy na początku tej świętej liturgii, że tak często z niego nie korzystamy, nie w pełni uczestnicząc w Eucharystii.

Ciało Chrystusa zostało wydane za nasze grzechy i Jego Krew została za nas wylana, wyznajmy więc przed Bogiem swe grzechy, by mieć udział w tym przebaczeniu, które przynosi Eucharystia.

Wprowadzenie do liturgii Słowa

Słowo Boże ukazuje nam dzisiaj prawdę o Najświętszym Ciele i Krwi Chrystusa. Pierwsze i trzecie czytanie ukazują wydarzenia, które są zapowiedzią Eucharystii. Zapowiedzią bardziej odległą w czasie było złożenie daru chleba i wina dla uczczenia Boga przez Melchizedeka z okazji zwycięstwa Abrahama, zaś bezpośrednią - pierwsze cudowne rozmnożenie chleba, którego dokonał Jezus dla kilku tysięcy słuchających Jego nauki. W drugim czytaniu zaś św. Paweł przekazuje nam to, co polecił czynić Jezus swoim uczniom aż do czasu Jego powtórnego przyjścia.

Modlitwa wiernych

Do Boga Ojca, którego Syn karmi nas swoim Ciałem w każdej Eucharystii, zanieśmy wspólne błagania:

1. Twój Syn ustanowił Eucharystię, jako pokarm dający życie wieczne; daj Kościołowi świętemu łaskę rozdzielania chleba życia w krajach, gdzie brakuje kapłanów.
2. Twój Syn powiedział: "To czyńcie na moją pamiątkę"; obdarz biskupów i kapłanów sprawujących najświętsze misteria czystością i świętością serca.
3. Twój Syn uczynił cud rozmnożenia chleba; otwórz serca ludzi bogatych, aby podzielili się posiadanymi dobrami z głodującymi.
4. Twój Syn powiedział: "Wy dajcie im jeść"; zlej obficie swoje łaski na dzieci, przystępujące w tym roku do Pierwszej Komunii świętej.
5. Twój Syn karmi nas swoim Ciałem i Krwią; spraw, abyśmy byli zawsze godni przystępować do stołu Eucharystii.

Boże, Twój Syn uczynił cud rozmnożenia chleba dla słuchających Jego nauki, dlatego ośmielamy się prosić o głęboką wiarę, abyśmy bardziej zaufali Twojej Opatrzności i więcej troszczyli się o pokarm duchowy niż o chleb powszedni. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu za dar Eucharystii - dar obecności wśród nas Chrystusa w postaci pokarmu dającego życie wieczne.

Przed rozesłaniem

Matka karmi dzieci tym, co ma najlepszego; Chrystus daje siebie. Uczta, na której przyjęliśmy Jego Ciało i Krew, dobiega końca, ale On zamieszkał wśród nas. Idźmy więc do domów i podejmijmy nasze codzienne zajęcia, mając świadomość posiadania w sobie mocy Tego, który w nas żyje.